คือพี่ชงกาแฟโดยใช้น้ำร้อนมากๆ แล้วเอาวางบนโต๊ะทานข้าว หันหลังแค่ไม่เกิน 10 วินที น้องก็ปีนขึ้นเก้าอี้ที่ติดกับโต๊ะทานข้าว เอามือไปปัด น้ำร้อนเลยลวกโดนบริเวณท้อง ตอนเกิดเรื่องพี่ใช้บัวหิมะทาให้น้อง แต่ไม่ได้ถอดเสื้ออกทันที ทีหลังได้รับคำแนะนำว่า ควรรีบถอดเสื้อออกทันที เพื่อเป็นการรีบระบายความร้อน และ ให้ใช้น้ำเย็นราดบริเวณที่โดนลวก น้องบุ๋นต้องรักษาโดยศัลยแพทย์ทำการขัดผิว โดยต้องวางยาสลบ ทำวันเว้นวัน ทั้งหมด 3 ครั้ง วิธีนี้ทำให้น้องไม่เป็นแผลพลุพอง ไม่มีสะเก็ดแผล เพียงแต่ตอนแรกๆ สีผิวบริเวณนั้นจะขาวซีดมาก
ตอนกลับบ้านช่วงแรกที่ถอดผ้ากลอซออก น้องเห็นแผลแล้วร้องไห้จ้าเลย ป้าน้ำตาไหลเลย ก็เลยพยายามเอาผ้าบังไว้ โดยเฉพาะตอนอาบนำหรือเปลี่ยนเสื้อ เพราะเขาทำท่ากลัวมาก แต่คุยกับนักจิตวิทยา เขาแนะนำว่า ไม่ให้ปิด ให้ทำเฉยๆ อย่าไปทำท่าตกใจไปกับเขา ให้ถอดเสื้อผ้าและอาบน้ำตามปกติ ไม่ต้องทำท่าสนใจบริเวณแผลนั้นเป็นพิเศษ และเปลี่ยนประเด็นเป็นชมเขาเยอะๆ ว่าน้องบุ๋นเก่งจัง โดนน้ำร้อนลวกก็ร้องไห้แค่แป๊บเดียว ตอนนี้ก็จะหายแล้วเพราะเป็นเด็กดียอมให้ป้าทายา วิธีนี้ได้ผลนะคะ ต่อมาไม่กี่วันเขาก็เฉยๆ แล้วก็เตือนให้ป้าทายาให้เขาทุกครั้ง นักจิตวิทยาแนะนำว่า ควรสอนให้เด็กยอมรับความจริง เผื่อว่าแผลอาจไม่เหมือนเดิม 100% ถ้าเราไปปิดบังอยู่ตลอดเวลา หมายความว่า แม้แต่ตัวเราเองก็ยังคิดว่ามันน่ากลัว เลยเอาผ้ามาบังไม่ให้เขาเห็น แล้วเราก็ไม่สามารถปิดไปได้ตลอด แล้วถ้าเขาโตขึ้น ต้องถอดเสื้อว่ายน้ำเขาก็จะอาย แต่ถ้าเราถือเป็นเรื่องปกติ เขาก็จะปรับตัวได้เอง
ฝากคลิปตอนน้องไม่สบายมาให้ดูนะคะ
เล่ามาซะยาว เพราะอยากแชร์ประสบการณ์นะคะ เผื่อจะเป็นประโยชน์กับคุณแอ๋วบ้าง



คุณแอ๋ว ที่มีคำตอบให้ทุกครั้งเลยค่ะ